loading...
ashariran.rzb.ir
محمد امين نجفي بازدید : 298 پنجشنبه 28 دی 1391 نظرات (1)
اين شعر به پيشنهاد يكي از دوستانم در سايت قرار گرفته است اگر شما نام شاعر اين شعر را بلديد حتما در نظرات نام شاعر رو لطف كنين شعر را در ادامه مطب شاه چکامه آغاز سلسله عیلامیان///  چو ایران شود تخت دیو و ددان    ///                         نماند دگر نامی از بخردان/// که من درصف پرغرور مغان       ////                           بگویم حکایت زملک کیان/// بگویم ز خاکم خدایی کنم       ///                       زشاهان چکامه سرایی کنم /// خرد را ز نیکی ستایش کنم      ///                           به راه نیاکان نیایش کنم //// بگویم سخن از سر مهتران    ///                                 ز آغاز  تاریخ  اعیلامیان/// زشاهی که ماند زاو یادگار      ///                         زیگورات و آن قلعه ی ماندگار/// که نامش بود او خردمند گال     ///                         تنومند و پر دانش و پر کمال/// چو بار سفر از ممالک ببست     ///                ناخونته به اورنگ شاهی نشست/// چو بر تخت پرمهر شاهی نشست  ///              کمر بسته برفتح سک ها برفت /// همه قلب گیتی زظلمش گسست   ///                 سپس در پی فتح بابل برفت/// که با خشم و کین وسپاهی خشن      ///          گذشت او زدریا وکوهساروشن/// همان لحظه در بین میدان جنگ  ///                    سر نیزه ی دشمنی بی درنگ /// رگ شاه این سرزمین را برید      ///                          ناخونته دگر روی دنیا ندید /// سپس شوشیناک دلاور رسید    ///                     همان مرد نیکو چو داوررسید /// همه خلق را متحد کرد ورفت  ///                     ز ملک دلیران چو خوبان گذشت/// شکوه وطن شد دوباره فغان     ///                  همه کشت و کشتاره بین سران/// که در بین وادی سرای ستشت     ///              همان مرد خونخوار ویرو سرشت/// به تاج وبه اورنگ شاهی رسید     ///                 وطن را به سولاب دیوان کشید/// دگر نامی از فرو و دانش نماند  ///                     هالوشو وطن را به یغما کشاند /// درآن ظلمت و آسمان غمین     ///                          همه مردم پاک ایران زمین /// بشوریدن اینک برآن شاه خار      ///                      کشاندن دوباره خرد رابه کار   /// کودوروهمان مرد نیکو سرشت   ///                      همان مرد پیروز باور بهشت/// به تخت شکوهمند ایران نشست     ///                  تمع برزر و مال مردم نبست/// که در جشن پر تابش مهرگان   ///                      در آغاز     پیدایش     آسمان /// سپاه پر از ننگ آشوریان      ///                           شبی خون زد ن بهر ایرانیان /// که خاک پر از مهرایرانیان     ///                           چو ویرانه شد از سپاه ددان/// هوبان از غم و درد آشوریان    ///                       به جوش آمد ونعره زد برددان/// سپاه ددان را از آغاز سور     ///                        بکرد ازهمه خاک ایران به دور/// که ایگاش واورتاک وهوبان راد    ///                    شدن یک به یک حاکمان بلاد/// در آغاز فرو و شکوه زمان     ///                      دوباره سپاه پر از ننگ آشوریان/// به خاک پر آواز ایران بتاخت         ///            به شهر و ده و کوه و برزن بتاخت/// وطن شد چپاول زدست ددان   ///                      نماند از خرد در زمانه نشان///
ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
درباره ما
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • نظرسنجی
    اشعار ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟
    546
    آمار سایت
  • کل مطالب : 204
  • کل نظرات : 22
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 2520
  • آی پی امروز : 10
  • آی پی دیروز : 61
  • بازدید امروز : 27
  • باردید دیروز : 98
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 1
  • بازدید هفته : 929
  • بازدید ماه : 3,176
  • بازدید سال : 20,861
  • بازدید کلی : 431,312
  • کدهای اختصاصی